Birleşmiş Milletler 2012 yılında 20 Mart’ı Dünya Mutluluk Günü ilan etti. Bu kadar savaş, çatışma, vahşet olan bir dünyada bunun bir anlamı olsa gerek.
Mutluluğun tartışılmaz bir şartı var bence. Barış içinde yaşamak. Bu yazıyı bu koşulun gerçekleştiği varsayımı üzerinden okumakta fayda var. Farz edelim ki tamamen barış ve huzur içinde yaşıyoruz, bu durum mutlu olmamıza yetiyor mu? Mutluluğun kaynağı ne? İnsanları ne mutlu eder? Mutluluğun bir formülü var mı? Para Mutluluk getirir mi?
Evet, para mutluluk getirir, bir başkasına harcadığın zaman…Bir şeylere sahip olmanın, tüketmeninse %100 mutluluk getirmediği aşikâr…
Kanada’da British Columbia Üniversitesi’nde yapılan bir deneyde, deneye katılanlara faklı küçük miktarlarda para ve bir not içeren bir zarf verilmiş. Zarflardan birinin içinde şu yazıyormuş; “Bugün akşam 5’e kadar, bu parayı kendinize harcayın” Başka birine verilen zarfta ise, “Akşam 5’e kadar bu parayı başka birisine harcayın” Gün içerisinde katılımcılar istediklerini yapmışlar. Gece onları arayıp sormuşlar; “Parayı neye harcadın ve ne kadar mutlu hissediyorsun?” Kolej öğrencilerinin çoğu kendilerine, Starbuckstan kahve, küpe ve makyaj malzemeleri gibi şeyler aldıklarını söylemiş. Bir kadın, yeğeni için oyuncak aldığını söylemiş. Bazıları parayı evsizlere vermiş. Bazıları Starbuck’tan kahve ısmarlamış. Bu deneyde ne sonuca varılmış? Parayı başkalarına harcayanların daha mutlu olduğu görülmüş. Kendisine harcayanlarda ise herhangi bir değişim olmadığı tespit edilmiş. Benzer bir deneyi kaynak geliştirme eğitimlerimde kullandığım oluyor. Kişilerin kendi ceplerindeki para üzerinden yapıyorum. Oldukça benzer sonuçlar gözlemliyorum.
Mutluluğun kaynağının başkası için bir şey yapmak olduğunu işaret eden bilimsel bir kanıt da CAF’in her yıl Gallup’la yaptığı Dünya Hayırseverlik Araştırması. Gallup bu araştırmada katılımcılara hem “Son zamanlarda hayır kurumuna para bağışladınız mı?” hem de “Hayatta genel olarak ne kadar mutlusunuz?” sorusunu soruyor. Bu araştırma sonuçlarında bu 2 şey arasında olumlu bir ilişki görülebiliyor. ‘Mutluluk’ ve ‘Bağışlamak’ arasındaki olumlu ilişki, ‘mutluluk’ ve ‘zenginlik’ arasındakinden çok daha güçlü. Bu veri sivil toplum kuruluşlarına para bağışlayanların/gönüllülük yapan ya da tanımadığı birine yardım edenlerin, yapmayanlara göre daha mutlu olduğunu gösterir nitelikte.
Özetle bağışlamanın, cömertliğin, paylaşmanın mutluluğa katkısı olduğu çok açık.
Bütün bu bilgiler ışığında ne yapmamız gerektiği yeterince açık değil mi?
Bağışlamak, paylaşmak mutluluktur. Dünya Mutluluk Gününüz Kutlu Olsun!
Kaynaklar:
https://www.ted.com/talks/michael_norton_how_to_buy_happiness/
Son Yorumlar